Jaarlijkse vrijwilligersdag landgoed Appel
gepubliceerd op 12 oktober 2021

Een keer in de twee weken op een dinsdagochtend helpen zes vrijwilligers met het beheer op Landgoed Appel. Dinsdag 5 oktober kwamen zij voor het eerst sinds Corona bij elkaar voor hun jaarlijkse vrijwilligersmiddag om samen te wandelen en hutspot te eten. Wie zijn deze onmisbare krachten en wat doen ze allemaal op Appel? Onno De Vries, vrijwilliger van het eerste uur, vertelt.

“In 2013 begon het met een oproep in de plaatselijke krant, Stad Nijkerk, voor een bijeenkomst in camping- en landwinkel De Maaneschijn aan de Kamersteeg in Nijkerk. Vanuit betrokkenheid bij het Gelders landschap wilden Stichting Landschapsbeheer Gelderland en de familie van Beuningen samen een vrijwilligersinitiatief startten, om het gebied toegankelijker en zichtbaarder te maken vanaf de paden en openbare weg. Dan kon het publiek het landgoed meer beleven. Er waren ook al meer landgoedwerkgroepen met vrijwilligers actief in de provincie.

Omdat ik sinds 2011 gepensioneerd was, was mijn sociale omgeving veranderd. Daarvoor zocht ik  iets nieuws in de plaats. Ik hou van buiten zijn en vind het heel aangenaam om in de natuur te verblijven. En ik vind het leuk om samen met een groep lekker buiten bezig te zijn. Ik was dus een van de geïnteresseerden, die wel meer over Appel wilde horen en oren had naar dit initiatief om het nuttige en aangename te verenigen.

Er volgde nog een tweede bijeenkomst met een man of twintig. Dit keer op Landgoed Appel zelf, in de oude gerestaureerde Schaapskooi. Hein van Beuningen vertelde er van alles over Appel en aanvankelijk kwamen er een dinsdag- en zaterdagmorgengroep uit die middag voort. Ik weet nog dat het direct een strenge winter was, koud en met sneeuw. Voor velen was het een openbaring dat het landgoed zo groot en mooi was.

Voor de werkenden bleek het toch  belastend naast hun baan en voor de wat oudere vrijwilligers was het fysiek uitdagend. Al snel bleef er een groep over en sinds een paar jaar zijn we met ons vaste clubje: Lilianne Ridder, Martine Linthorst, Henk van der Kaaden, Jan van Middendorp, Tom Smit en mijzelf natuurlijk. We komen allemaal uit de omgeving, Nijkerk, Putten en Voorthuizen en hebben het erg leuk.

Padenbeheer, snoeihout en mezenkasten
Elke twee weken op een dinsdagochtend komen we naar Appel. Rik van Veldhuizen, de groenbeheerder van Appel, geeft aan wat er te doen is. Dat kan van alles zijn. Zo snoeien we overhangende takken en hagen om de wandel- en fietspaden toegankelijk te houden. We verwijderen hedera (klimop) van bomen en sjouwen snoeihout naar een ophaalplek waar de wagens makkelijker bij kunnen. Zo wordt de grond ook niet kapot gemaakt. Bij de Akkerweg trokken we afgelopen maand jonge dennetjes tussen de hei uit. Ook plantten we jonge boompjes en hebben we nestkasten voor onder andere mezen opgehangen. Een paar maanden later inventariseerden we hoeveel daarvan in gebruik waren. Kortom, het is divers, veel werkzaamheden zijn op de hei en er is een aantal jaarlijks terugkerende klussen.

Karakteristiek: afwisselend landschap
Wat ik zo bijzonder en mooi vind, is de afwisseling van bos, hei en agrarisch gebruik op Appel. Ook is het een historisch bijzonder gebied. Zo ligt er door het hele landgoed het oude Kippenlijntje. Dat was vroeger de spoorlijn tussen Nijkerk en Barneveld. De Duisters hebben de spoorrails weggehaald. Op sommige plekken kun je de contouren nog goed zien. Onder andere door spoorsloten, links en rechts van de spoordijk, en kiezels onder de aarde waar het spoor heeft gelegen. Dit zie je onder andere in het Kemnagebied. Die gaan we met de vrijwilligers waarschijnlijk weer zichtbaar maken. Een andere bijzondere plek is de Koeplas in Appel Noord. Lokale mensen hebben daar vroeger zwemles in gehad. Daarom trouwen daar ook nog steeds mensen.

Karakteristiek is ook de verandering van het gebied zelf, in zomer en winter. Zo zie je aan de Schoenlapperweg ‘s zomers weilanden met heidegrond. Maar in november komt daar kwelwater van de Veluwe omhoog en wordt het ineens een waterrijk gebied. Als het vriest, wordt daar geschaatst! 

Kortom, ik vind het een mooi gebied, kom er graag en als ik Rik de groenbeheerder mag geloven, verrichten we met de vrijwilligers ook echt goed werk.”