Houtwal- en singelbeheer op Anderstein
gepubliceerd op 21 oktober 2021

Op Landgoed Anderstein begonnen we deze week het houtbeheer. Over een lengte van bij elkaar ruim een kilometer aan houtwallen en -singels zetten we komende maand struiken als essen, elzen, hazelaars en meidoorns af. De wallen en singels bieden onderdak aan diverse soorten fauna en flora, waaronder beschermde diersoorten. Ook dienen ze als verbindingszones voor wilde dieren zoals dassen. Met het afzetten van de struiken zorgen we voor verjonging en variatie van de beplanting en een betere biodiversiteit.

De struiken zijn nu zo groot dat er verhouting optreedt en jonge knoppen en twijgen onvoldoende licht krijgen. Bij verhouting worden de takken van binnen houtachtig - droog en breekbaar - in plaats van dat sappig en buigzaam te blijven, en gaan van onderen dood. Doordat de takken zo groot en zwaar zijn, ontstaan er ook schuurtakken. Dat zijn takken die tegen andere takken aanschuren of in elkaar groeien. Op de schuurplekken gaat het hout dood, dat vervolgens verder wordt uitgehold door insecten.

Slapende knoppen
Ook nemen de uitgegroeide struiken door hun omvang veel licht weg, waardoor er geen ondergroei ontstaat. De slapende knoppen onderaan de stam krijgen door gebrek aan licht geen kans om te ontknoppen. Door afzetting tot stobben, krijgen deze knoppen meer licht en lopen ze in de lente uit tot nieuwe loten en twijgen. Zo worden weer compacte struiken gevormd. De verjonging van de houtwallen door afzetting zorgt er ook voor dat er geen holtes in de wallen en singels ontstaan. Juist voor vogels moeten deze dichtgehouden worden.

Overstaanders voor roestplaatsen
Dit beheer van de houtwallen en -singels is een keer in de 6 tot 15 jaar nodig. Dat neemt niet weg dat we ook overstaanders laten staan: vrijstaande bomen die voor beschutting zorgen en als roestplaats voor vogels dienen. Roestplaatsen zijn vaste plaats waar honderden vogelsoortgenoten in een kolonie met elkaar slapen.

Een schuurtak: